هپاتیت D
ویروس هپاتیت D (HDV) یک ویروس ریبونوکلئیک اسید (RNA) است که برای تکثیر آن نیاز به ویروس هپاتیت B (HBV) دارد. عفونت HDV تنها به طور همزمان یا به عنوان سوپر عفونت با HBV اتفاق می افتد.
راههای انتقال ویروس
- این ویروس از طریق تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده منتقل می شود.
- این ویروس از طریق تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده منتقل می شود.
- انتقال عمودی از مادر به کودک نادر است.
- تقریبا 15 میلیون نفر در سراسر جهان با HDV و HBV 1 هموفروش می شوند.
- در حال حاضر هیچ درمان مؤثر ضد ویروسی برای هپاتیت D وجود ندارد.
- هپاتیت D از طریق ایمن سازی هپاتیت B جلوگیری می شود.
هپاتیت D یک بیماری کبدی است که در هر دو شکل حاد و مزمن ناشی از ویروس هپاتیت D (HDV) است که برای تلقیح آن نیاز به HBV دارد. ویروس هپاتیت D در صورت عدم وجود ویروس هپاتیت B نمی تواند رخ دهد. عفونت یا سوء عفونت HDV با HBV باعث بیماری شدیدتری نسبت به انفوزیون HBV می شود.
واکسن علیه هپاتیت B تنها روش پیشگیری از عفونت HDV است.
علائم هپاتیت D
هپاتیت حاد: عفونت همزمان با HBV و HDV می تواند منجر به ابتلا به هپاتیت ملایم یا شدید و یا حتی خفیف شود، اما بهبودی معمولا کامل می شود و پیشرفت هپاتیت D مزمن نادر است (کمتر از 5٪ هپاتیت حاد(.
سوپر عفونت: HDV می تواند فردی را که در ابتدا HBV آلوده شده است، آلوده کند. سوپرنواختی HDV در مبتلایان به هپاتیت مزمن B موجب تشدید پیشرفت بیماری شدید در تمام سنین و در 70 تا 90 درصد افراد می شود. سوپر عفونت HDV، پیشرفت به سیروز را تقریبا یک دهه زودتر از افراد مبتلا به HBV تکثیر می کند، هر چند HDV سرکوب تکرر HBV را کاهش می دهد. مکانیسم که در آن HDV باعث ایجاد هپاتیت شدیدتر و پیشرفت سریعتر فیبروز در مقایسه با HBV می شود، مشخص نیست.
چه کسی در معرض خطر است؟
حامل های HBV مزمن در معرض خطر ابتلا به HDV هستند.
افرادی که به HBV ایمنی ندارند (از طریق بیماری های طبیعی یا ایمن سازی با واکسن هپاتیت B( در معرض خطر ابتلا به HBV قرار دارند که آنها را در معرض خطر ابتلا به عفونت HDV قرار می دهد.
برخی از خدمات آزمایشگاه آریا
راههای ارتباطی با آزمایشگاه پزشکی
شهر جدید اندیشه- فاز سه-خیابان آزادی-مجتمع آپادانا-آزمایشگاه آریا
02165565770-0216555577
0 Comments