بیماری سرخک

بیماری سرخک

ویروس سرخک عامل بیماری واگیردار سرخک می باشد. سرخک به شکل دانه های قرمز روی پوست مشاهده می شود . ویروس سرخک در قرن 17 شناخته شد قبل از آن  سرخک به علت آنکه به راحتی سرایت می کرد به بیماری همه گیر در بین کودکان مرسوم بود تا اینکه در سال 1963 میلادی  برای نخستین بار واکسن ضعیف شده و هم چنین واکسن حاوی ویروس کشته شده این بیماری کشف شد.

علائم سرخک

بعد از ورود ویروس به بدن 10 تا 12 روز طول می کشد تا علائم اولیه آن مشاهده گردد و بعد از چند روز از ظهور علائم اولیه دانه های قرمز روی پوست مشاهده می گردد. علائم بیماری سرخک شامل موارد زیر می شوند:

• تب
• بثورات پوستی
• سرفه
• زکام
• قرمزی چشم

عوارض ناشی از سرخک

بیماری سرخک  می تواند شامل عوارض زیر گردد:

• اسهال
• عفونت گوش
• پنومونی
• نابینائی
• انسفالیت

سرخک می تواند عامل مرگ گردد. درکودکان مرگ به علت پنومونی و در بزرگسالان به علت انسفالیت رخ دهد.

راه های سرایت سرخک

احتمال سرایت سرخک 90 درصد می باشد لذا افراد مبتلا باید به مدت حداقل 4 روز در قرنطینه باشند . با ظهور جوش های صورت سرخک از حالت واگیری خارج می گردد. لازم به ذکر است پس خروج فرد مبتلا از محیط ویروس سرخک به مدت 2 ساعت درآن محیط زنده باقی مانده و قادر به مبتلا کردن فرد سالم می باشد. راه انتقال سرخک از طریق  قطرات بینی ، گلو ، دهان فرد مبتلا می باشد.

چه افرادی در برابر سرخک ایمنی هستند

افرادی که یک بار در طول عمر خود مبتلا به ویروس سرخک شده باشند نسبت به این ویروس مقاوم بوده و دیگر به سرخک مبتلا نمی گردند.
افراد که در یک سالگی واکسن سرخک را دریافت می کنند تا 98 درصد بدن آنان ایمن می گردد.
نوزادان شیرخوار تا حدودی ایمن هستند اما این ایمنی صد در صد نیست تا زمان دریافت واکسن باید احتیاط لازم را داشت.

با آرزوی سلامتی
مدیریت سایت آزمایشگاه پزشکی آریا